Bayramın Gözleri Mikail

   Çanakkale'de Aynalı Çarşı'nın önündeyim. Çarşı kapısında fotoğraf çekmeye çalışırken bir çocuk yaklaşıyor yanıma:
-Abla beni de çeker misin?
-Adın ne senin?
-Mikail.
  Ne güzel bir çocuk Mikail.  Bayramın gözleri mi Mikail, Mikail'in gözleri mi bayramdı karar veremedim.

 

-Nerelisin sen Mikail?
-Vanlıyım abla?
-Vanlıyam, anlıyam, şanlıyam diyorsun?
-Evet, abla. Çekecek misin fotoğrafımı?
- Çekmez miyim, güzel ülkemin kara gözlüsü. Hep böyle kal.

Ülkemin sıcağı çocuk, yalnızca bir fotoğraf mı istedin?
Bayramın gözleri mi Mikail, Mikail'in gözleri mi bayram?
Arkadaşının yanına oturdu Mikail. Al bir fotoğraf daha, istediğin ne ki Mikail? Bayramın gözleri mi Mikail, Mikail'in gözleri mi bayram?

 

  Çanakkale'de yatan dedelerinizin hoşaf ve kuru ekmekti tayınları. Böyle bir milletin çocukları ne ister ki, az ister, çokça verir. Etrafımızı sarmış açgözlü insanlara bir misal olur belki Mikail. Bayramın kutlu olsun ülkemin geleceği.

Hem bayramın gözleri Mikail, hem de Mikail'in gözleri bayram. Gözlerinden öperim, Çanakkale'yle Van'a selam.

http://kumtanesiyiz.blogspot.com/